Top-tien meest succesvolle Red Bull F1-coureurs: Max Verstappen, Sebastian Vettel, Sergio Pérez en meer

In dit artikel:

Red Bull staat met acht wereldtitels voor rijders, zes constructeurskampioenschappen en vele overwinningen op de zesde plek van de meest succesvolle F1-teams ooit. Cruciaal voor dat succes is het omvangrijke opleidingsprogramma (Toro Rosso/AlphaTauri) dat tal van topcoureurs voortbracht. Dit overzicht rangschikt de tien beste Red Bull-rijders op basis van hun prestaties binnen Red Bull en de zusterteams, en hun invloed op de formatie zelf (prestaties elders tellen niet mee).

10. Alexander Albon (2019–2020): Kwamen via Toro Rosso snel in het A-team terecht na Ricciardo’s vertrek. Toonde momenten van potentie — onder meer een podium — maar hield niet het ritme met Verstappen en verloor eind 2020 zijn zitje. Keerde later terug in F1 bij Williams en raakte (voorlopig) los van Red Bull.

9. Daniil Kvyat (2014–2020, verspreid): Ontving uitzonderlijk veel kansen binnen de groep, vooral bij Toro Rosso/AlphaTauri. Had korte periodes bij Red Bull, scoorde enkele podiums maar worstelde met inconsistentie en werd meerdere malen teruggezet of vervangen.

8. Sergio Pérez (2021–2024): Eerste externe aanwinst sinds lang als Verstappens teammaat. Leverde strategische overwinningen (o.a. Azerbeidzjan) en belangrijke racehulp in enkele seizoenen, maar bleef wisselvallig. Verdiende een contractverlenging, maar werd eind 2024 toch uitgezwaaid.

7. Pierre Gasly (2017–2022, met tussenstap 2019 bij Red Bull): Na een moeizame korte periode in het A-team herstelde hij zich bij Toro Rosso/AlphaTauri en groeide uit tot een van de sterkste middenmootcoureurs. Hoogtepunt: zege in Monza 2020 en constante leiderschapsprestaties bij AlphaTauri.

6. Carlos Sainz (2015–2017 bij Toro Rosso): Wordt vaak genoemd als talent dat Red Bull liet gaan. Sterk bij Toro Rosso, vervolgens succesvol bij McLaren en Ferrari met uiteindelijk ook F1-overwinningen — bewijs van gemiste kansen voor Red Bull.

5. David Coulthard (2005–2008): Niet de statistische koploper bij Red Bull, maar als ervaren kracht in de overnameperiode van Jaguar speelde hij een belangrijke begeleidende rol in het opbouwen van het team naar topniveau.

4. Mark Webber (2007–2013): Loyaal en consequent succesvol met negen overwinningen in zeven seizoenen. Meerdere keren teamgenoot van Vettel, maar vaak net tweede binnen de hiërarchie; toch essentieel in de opmars van Red Bull tot dominante kracht.

3. Daniel Ricciardo (2012–2018, terug 2023–2024 bij AlphaTauri): Eén van de beste ooit binnen de stal; charmant, snel en veertienjarige regelmaat leverde zeven overwinningen voor Red Bull. Zijn vertrek in 2018 toonde de problemen die de ploeg had bij het invullen van de tweede stoel.

2. Sebastian Vettel (2007–2014): Het eerste grote succesproduct van Red Bulls opleidingslijn. Werd kampioen viermaal (2010–2013) en won 39 races voor de groep (inclusief Toro Rosso). Dominantie in het vroege turbo-tijdperk maakte hem legendarisch voor de renstal.

1. Max Verstappen (2015–heden): Debuteerde als tiener via Toro Rosso en groeide uit tot dé kopman van Red Bull Racing. Met 71 overwinningen en vier wereldtitels (2021–2024) is hij de meest succesvolle coureur in de clubgeschiedenis. Zijn ontwikkeling van jonge stijlvol aggressief talent naar stabiele kampioen heeft Red Bull naar meerdere titels geleid en de recente dominantie van het team vormgegeven.

Samenvattend laat de lijst zien hoe Red Bulls model — een combinatie van een eigen opleidingsstroom en selectieve externe aanwinsten — zowel grote successen (Vettel, Verstappen) als mismatches en leerervaringen (Albon, Kvyat, vroege Gasly-periode) opleverde. De balans tussen talentkweek en tijdelijke externe versterkingen bepaalt nog altijd de dynamiek binnen de renstal.