F1-titelstrijd in perspectief: hoe eerdere duels er na tweederde van het seizoen voor stonden

In dit artikel:

Met nog acht races te gaan in een seizoen van 24 Grands Prix heeft Oscar Piastri een voorsprong van 31 punten op teamgenoot Lando Norris — een kloof die sinds de zomerstop (toen het verschil 9 punten was) vooral door Norris’ DNF vanwege een olielek in Zandvoort flink aangroeide. Piastri’s marge komt neer op ongeveer 1,24 Grand Prix-zeges, waardoor Norris, gegeven Piastri’s constante vorm, praktisch een uitvalbeurt van zijn rivaal nodig heeft om echt terug te komen in de titelstrijd.

De geschiedenis leert dat zulke tussenstanden zowel tot ommekeer als tot definitieve beslissingen kunnen leiden. Enkele voorbeelden uit het recente decennium tonen de variatie:

- 2021: Na een dramatische, natte race in Sotsji lag Lewis Hamilton kortstondig twee punten voor Max Verstappen. De titel wisselde daarna meerdere keren van hand, maar werd beslist in een omstreden laatste ronde in Abu Dhabi, waar Verstappen met nieuwe banden Hamilton passeerde en zijn eerste wereldtitel veiligstelde.

- 2018: Sebastian Vettel leek in de tweede seizoenshelft nog in de strijd, maar een crash in Hockenheim en latere incidenten kantelden het seizoen. Lewis Hamilton won vijf van de laatste zeven races en maakte een achterstand van circa 30 punten ongedaan; Vettel behaalde geen zeges meer en Ferrari sloot het jaar magertjes af.

- 2016: Lewis Hamilton had halverwege een buffer op Nico Rosberg, maar Rosberg vocht zich terug met meerdere overwinningen. Cruciale uitvalbeurten bij Hamilton (onder andere een motorprobleem in Maleisië) en Rosbergs constante tweede plaatsen leverden Rosberg uiteindelijk de titel op; hij kondigde meteen zijn afscheid aan.

- 2014: Nico Rosberg stond na Monza ruim voor, maar technische problemen in Singapore openden de deur voor Hamilton, die vervolgens meerdere overwinningen pakte en het kampioenschap naar zich toetrok — ondanks dat 2014 eenmalig dubbele punten in de finale kende.

- 2012: Fernando Alonso had met 37 punten de grootste tussenstand die later werd verspeeld onder het huidige puntensysteem. Sebastian Vettel kwam sterk opzetten in de slotfase en verzekerde zich in Brazilië van zijn derde wereldtitel.

- 2010: Een chaotisch vierrivalengevecht (Hamilton, Webber, Alonso, Vettel) draaide uiteindelijk in het voordeel van Vettel uit; leiders wisselden, maar Vettel was effectief in de beslissende races.

De voorbeelden illustreren twee belangrijke lessen: een flinke voorsprong is geen garantie op de titel als concurrenten in vorm zijn en pech toeslaat, maar tegelijkertijd kan constante prestaties en slim punten pakken een schijnbaar onoverbrugbare kloof handhaven. Voor Norris betekent dat concreet dat hij snel resultaat en mogelijk tegenslag voor Piastri nodig heeft; voor Piastri is het zaak het tempo en de betrouwbaarheid vast te houden.